ODDECH
To opowieść o warszawskiej odwilży teatralnej w 2 połowie 1956 roku, będącej następstwem politycznej odwilży kraju. Teatry, pozostające dotąd we władzy Centralnego Zarządu Teatru, zyskały po 1956 roku twórczą przestrzeń i pewną niezależność. W górującym nad Warszawą Pałacu Kultury i Nauki otwarto Teatr Dramatyczny, wystawiano prapremiery sztuk Gombrowicza, Mrożka, Różewicza oraz autorów europejskich m.in. Ionesco czy Dürrenmatta. To czas wielkich debiutów (Konrad Swiniarski), powrotów (na deski Teatru Polskiego wracają „Dziady”) i wybitnych twórców: Kazimierza Dejmka (Teatr Narodowy), Adama Hanuszkiewicza (Teatr Powszechny). Przy ulicy Nowogrodzkiej w Warszawie powstaje nowoczesny teatr muzyczny, a teatry studenckie przebojem zdobywają serca młodych ludzi.
„Wystawa przywołuje pamięć jeszcze jednego wybitnego twórcy polskiego teatru – Erwina Axera. W związku z przypadającą w tym roku 100. rocznicą urodzin wybitnego reżysera, który przez ponad trzy dekady miał ogromny wpływ na kształt życia teatralnego stolicy, jego twórczość i teatr są centralnym punktem opowieści o niezwykłym momencie w powojennych dziejach Warszawy, kiedy to po okresie stalinowskiego terroru polskie społeczeństwo mogło spokojniej odetchnąć ” - mówi kurator wystawy, Paweł Płoski.
Wystawę “Oddech. Teatr Erwina Axera i Warszawa teatralna 1956-1966”, na którą składa się ponad 40 zdjęć dwóch najważniejszych fotografów teatralnych tamtego czasu: Edwarda Hartwiga i Franciszka Myszkowskiego, można oglądać do 18 czerwca na skwerze im. ks. Jana Twardowskiego (Krakowskie Przedmieście, róg Karowej).
ODDECH
